Na onze wandeling bij Bude hadden we nog een paar uur in de middag over. We lieten Bude even voor wat het was en reden zo'n 11 mijl zuidwaarts naar de kust, waar het kleine vissersdorpje Boscastle ligt aan een baai, die diep in de ongenaakbare rotskust is ingesneden en die een natuurlijke haven vormt.
De middeleeuwse haven en de omringende heuvels zijn in beheer bij de National Trust als "Area of outstanding beauty".
In 2004 is Boscastle getroffen door een overstromingsramp, waardoor veel van het lager gelegen dorp ernstig is getroffen. Hevige stortbuien gedurende ca. 8 uur in een zeer klein gebied rond Boscastle deden het waterpeil in het riviertje in een uur tijd zo'n 2 m stijgen. Weggespoelde auto's en puin bleven steken bij een brug en blokkeerden de afvoer van het water naar de oceaan, waardoor een soort springvloed zou zijn ontstaan toen de brug instortte. Het volledige herstel en maatregelen om een dergelijke ramp in de toekomst te voorkomen, hebben jaren in beslag genomen. Een van de resultaten is het parkeerterrein dat aan de landzijde van het dorp, hooggelegen, is gebouwd. Het 100 jaar oude voetgangersbruggetje is vervangen door een nieuwe brug, wat verder naar de haven en de kades zijn verbreed. Veel informatie over oorzaken en gevolg op https://en.wikipedia.org/wiki/Boscastle_flood_of_2004
Vanuit Boscastle kun je zowel naar noord als naar zuid de heuvels inlopen. Wij kozen voor de zuidkant, het kustpad tussen Tintagel en Boscastle. Willapark heet dat deel van de kust.
In Nederland staat Engels gras (Armeria maritima) op de Rode Lijst, hier vonden we een feestelijke overvloed.
Wondklaver (Anthyllis vulneraria) met donzige bloemetjes en enigszins zilvergrijs blad zouden we op verschillende plaatsen aan de kust aantreffen. Primula's bloeiden nog en de prachtig blauwe bloemetjes van "spring squill", een scilla soort. Deze werden tot de lelie-achtigen gerekend totdat men na dna onderzoek tot een herclassificatie in de asperagus-familie kwam.
Ik ging echt uit mijn dak toen de kliffen werkelijk overdekt bleken met een blauw tapijt van wilde hyacinten. Dit is een prachtige tijd van het jaar om Cornwall te bezoeken! Aan de andere kant: we zagen zoveel plantensoorten die een belofte van uitbundige kleuren in de komende maanden beloofden, dat je hier in dit opzicht nooit teleurgesteld kan worden!
We liepen omhoog naar de witte uitkijktoren, die gebruikt wordt door de vrijwillige kustwacht. Al in het ijzeren tijdperk was dit een uitkijkpunt en in de middeleeuwen stond hier een fort. Je hebt hier dan ook een magnifiek uitzicht over de spectaculaire kustlijn en het omringende land.
De aangrenzende Forrabury Stitches waren al in de middeleeuwen als akkerbouwland in gebruik en de traditionele manier van exploitatie wordt door de National Trust in ere gehouden.
In het zuiden begon de bewolking steeds meer plaats te maken voor zon en blauwe luchten, heerlijk!
Rolklaver en onder de blauwe bloemen doen me aan scabiosa denken, maar dat lijkt me niet helemaal correct.
Blaassilene
Omdat het al laat in de middag was, liepen we dezelfde weg terug en konden zo nog van het mooie uitzicht genieten.
Wat kunnen rotsen toch ook prachtig zijn.
De haven was nu nog verder drooggevallen.
Een paar uurtjes in Boscastle en omgeving is eigenlijk te weinig. Het Witchcraft Museum was de deuren aan het sluiten, het Visitor's Cenre was ook al dicht, maar gelukkig konden we in de laatste zonnestralen op het terras nog van een Engels biertje genieten als afsluiter van een mooie dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten