Legende of verre werkelijkheid, in Tintagel ademt alles Arthur en komt de legendarische koning tot leven. Er is van meer historie te genieten, zoals het 14e eeuwse museumpand van the Old Post Office, maar wij kwamen nu vooral voor de ruïnes van het kasteel.
Wie naar het kasteel wil, moet goed ter been zijn. Voor het eerste traject over het steile voetpad naar de haven kun je tegen betaling in een jeep stappen, maar daarna is het toch echt klauteren. Een deel van het kasteel ligt op het vasteland op een hoge kaap, die door een diepe kloof wordt gescheiden van Tintagel Island, waar de overige ruïnes te bereiken zijn via een nieuwe loopbrug die voor de toeristen is aangelegd. Bij eb kun je ook afdalen naar het strandje en een kijkje nemen in Merlin's Cave.
Natuurlijk is er Wikipedia, maar ook de nederlandstalige http://www.absolutefacts.nl/groot-brittannie/tintagel-castle.htm geeft een heldere historische beschrijving en het boek dat ik in de links heb opgenomen is zeer expliciet: Cornwall .... complete guide. Op de site zelf geven verschillende panelen nadere uitleg.
Aan de noordkant van het schiereiland zijn restanten gevonden van eenvoudige huizen, die waarschijnlijk deel uitmaakten van een nederzetting in de vroege middeleeuwen. Hier over is verder weinig of niets bekend. Er zijn ook overblijfselen van een ommuurde kruidentuin gevonden en een kleine kapel.
Alle goederen die hier in vroege tijden aan land werden gebracht, moesten via deze smalle paadjes op de steile klif omhoog gedragen worden.
Niet alleen de ruïnes, maar ook de schoonheid van dit land en het geweldige uitzicht maken een bezoek aan Tintagel de moeite waard.
Een geheimzinnig tunneltje, waarvoor men nog steeds geen verklaring heeft gevonden.
Iets verderop vonden we op de rotsen een mooi plekje voor een bescheiden picknick en dat bood de gelegenheid om ons eens rustig bezig te houden met alle vogels die onze aandacht hadden getrokken.
Ik houd het op veldleeuweriken met hun kleine kuifjes, die langs de rotsen vlogen, voedsel verzamelden en zich in het gras neerdrukten, als ze dekking zochten. Heel beweeglijk en ze lieten zich niet van nabij fotograferen.
Toen we een poosje rustig zaten, kwamen er wel andere vogels steeds dichterbij, langs de helling omhoog, om te foerageren. Ik weet alleen niet zeker welke soort. Ze hebben behoorlijk zware en ver doorlopende strepen op de borst en heldere wenkbrouwstrepen. Ik neig naar graspieper.
Verderop lieten deze gevleugelden zich gemakkelijk fotograferen. Toch weer een andere soort met de donkere snavel en poten, grijzer bruin verenkleed en vrij zware borsttekening. Een oeverpieper?
Ruïnes van de kapel, die misschien wel ouder was dan het kasteel, en een mooi verhaal over de priester die er in de barre omstandigheden in 1361 de brui aan gaf.
Helemaal boven geeft een mooi beeld van het kasteel beneden ons en aan de overkant op het vaste land. Helemaal beneden de haven en op de achtergrond het dorp Tintagel.
Terug wandelen langs het riviertje, stevig klimmen naar het dorp. Dan is een Cornish Pasty op een zonnig terras welverdiend! Een goed moment om kennis te maken met deze streek specialiteit. Lekker hoor!
Na al deze stappen terug in de tijd - en dat geldt inmiddels ook al voor deze telefooncel - stapten we in ons moderne vervoermiddel om nog een stukje zuidelijker te rijden naar ons volgende doel: Port Isaac.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten