Padstow

Padstow is een bedrijvig vissersplaatsje aan de monding van Camel River. Aan de baai liggen, beschut tussen de rotsen of aan de voet van glooiende duinen een aantal mooie zandstranden. Het dorp is bijzonder populair bij toeristen, niet in het minst vanwege de culinaire geneugten van de vele restaurants, waaronder de goed gewaardeerde visrestaurants van de bekende tv-kok Rick Stein. Veel gezellige terrasjes, pubs, tal van leuke winkeltjes en een leuk haventje maken van Padstow een aantrekkelijke bestemming. Vanuit Padstow kun je bovendien te voet of op de fiets mooie tochten maken. Ook hier zijn aan de rand van de binnenstad parkeerterreinen. Zoals overal waar we kwamen, voorzien van het gemak van openbare toiletten, als altijd keurig schoon. Minder handig is dat je voor de parkeerautomaat munten nodig hebt. Pinnen is er niet bij.
Van het parkeerterrein loop je naar omlaag zo het dorp in.

Eerst even winkelen en sfeer snuiven. Lekker, leuk, praktisch of een kadootje voor thuis....hier kun je prima terecht.

 

Voor sommige mensen is het altijd Kerstmis.

De haven van Padstow, aan landzijde omringd door tal van horeca gelegenheden.

Aan de waterkant uitzicht over de Camel en het dorp Rock aan de overkant.
Dreigende wolken hingen laag boven de heuvels. Maar in Padstow piepte de zon erdoor en deze zou steeds meer de overhand krijgen. Dat gaf mooie lichteffecten.

 

Vanuit de haven loopt een verhard voetpad de heuvels in en je hoeft maar tot dit monument te gaan en op een van de vele bankjes plaats te nemen om weer van een mooi uitzicht te kunnen genieten. Wij volgden dit voetpad verder langs de rand van de heuvel met uitgestrekte akkers en beneden ons bossages, diepe inhammen en enkele stranden.
In de meidoornstruiken zaten tal van vinken, putters en andere vogels; het was er een drukte van belang.

Dit pad is onderdeel van het South West Coastpath en je kunt het tot voorbij Harbour Cove en Hawkers Cove omhoog volgen, vandaar via een hele rondwandeling terugkeren - de omgeving is zeker de moeite waard, maar zover zijn wij niet gegaan.

 

Er was een paadje naar het strand onder ons. Even over de rotsen klauteren en dan kun je bij eb van een mooi strand genieten.

De verschillende bodemsoorten en structuren zijn hier goed zichtbaar. De rotsen lijken ertsen te bevatten, metalig glommen ze in de zon.

Een smal paadje voerde terug de heuvel op, langs een stroompje dat aan de voet van de rotsen in het zand verdween. In de omgeving van het stroompje was een wildgroei aan klimop en langs het pad zagen we o.a. varens en aronskelk. Veel vogels kwinkeleerden en vlogen af en aan, maar in het dichte struikgewas waren ze lastig te ontdekken, laat staan te fotograferen.

We kwamen boven.

Engels gras en wondklaver; veldleeuweriken boven de landerijen en op de rotsen en het pad dezelfde vogel als bij Tintagel, waarbij ik aan een oeverpieper dacht. (?)

 Harbour Cove en de grote stranden aan deze baai.

Achter deze rotsen ligt de Atlantische Oceaan.

Aan de overkant de dorpjes Polzeath en Trebetherick.

 Wij keerden op onze schreden terug.

Het was een gewone doordeweekse dag, maar toch waren er veel mensen aan de wandel. Ik moet er niet aan denken hoe druk het hier in het hoogseizoen zal zijn.

Het zandschip lag aanzienlijk dieper in het water dan op de heenweg. vol.

 Tijd voor een lekkere fish and chips - verser dan hier krijg je de vis nergens!